عمر آبشار،صرف پایین آمدن از آب میشود.
مسافری منزوی هستم؛همسفر تنهایی.
تصویر عزیزت را در آیینه دلم دارم و نمیتوانم به یادت نباشم.
وقتی نیستی چهره ات را در آیینه دلم بدون تصویر خودم میبینم.
فراز کوهستان شرمنده سرچشمه است و سرچشمه همسفر رودخانه نیست.
دریای تشنه نمیتواند خودش را باآب رودخانه ها سیراب کند.
آبروی کوهستان را خشکسالیها میبرند.
آبرو،آبِ جو نیست؛آب ِ"رو"است.
آبرو،آبِ جو نیست؛آبِ روان خیلی هاست که خودرا آبرومند میگیرند.
آبمان در بستر خشک رودخانه مان غروب کرده است.
برآمدن آفتاب طلوع بیداری است و ما گمشده در خواب هایمان.
وجدانم را گم کرده ام؛چون خطایی فاحش را چند بار تکرار کرده و خودم را تصحیح(اصلاح)نکردم.
خیالبافی خوارم کرده است؛عینهو یک انگل بیکاره پشت در نشین مردم.
در فیلم زندگی ام فقط و فقط سیاهی لشکرم.
آنگه در ظلمت مینویسد،قلمی از نور باید داشته باشد.
در هیچ روزی نور را نمیتوان نادیده گرفت.
در شبها این ستارگانند که میدرخشند و شبِ مهتابی محصول ماه است.
محمدعلی آزادیخواه
انتقال وب